35 gündür içimiz cayır cayır yanıyor…
Tam 35 gün oldu bugün…
Sensizlik çok kötü be oğlum!
Sakin bir Pazar günü olan bugün Annenle birlikte yine Pelitli mezarlığının yolunu tuttuk
Hava yağışsız, parçalı bulutlu, yollar ıssızdı…
Kabrin başına geldiğimizde çok sert bir poyraz karşıladı bizi…
20 Nisan günün sabahına uyandığımızda ise …
Sen bizi bırakıp çoktan gitmişsin Canım Evladım bir seher vaktinde!
En son annenle ve ben babanın haberi oldu…
Bizi hastaneye çağırdıklarında, annenle ben acil servisteki bölümlerde perdeleri aralayıp seni arıyorduk…
Hastane görevlileri de sessiz sedasız ve biraz da mahcup şekilde bizi izliyorlardı…
İçime doğan garip bir his vardı…
Normal olmayan bir şeyler vardı…
Biz serviste perdeleri aralamaya uğraşırken görevlilerin çok garip sessizliği ürkütmüştü bizi.
Annene: “ Bizim çocuğa bir şey oldu. Bak burada yok.. Bize söylemiyorlar..” dedim en sonunda.
“Söyleyin oğlumuz nerede?”
Ses yok…
“Lütfen söyleyin oğlumuza bir şey oldu değil mi?”
Yine ses yok!
Artık emindim en çok korkulan ve söylenecek olandan…
“Hastanede nöbetçi olan acil servis personeli: “ Nöbetçi doktorumuz size söyleyecek!” dediklerinde
Anladık işin gerçeğini…
***
Anne ve babayı teskin etmek için iki bardak su getirdiler…
Hele, hele bir Anne nasıl teskin olurdu Evladım?
Mümküm mü?
İki bardak suyun ardından nöbetçi doktor söyledi söyleyeceğini…
Seni buz gibi morga çoktan indirmişler oğlum!
Bizim en son haberimiz oldu…
20 Nisan 2024, Cumartesi günü..
Sen bizi cumayı cumartesiye bağlayan gecenin kör sabahında seher vakti bırakıp gitmişsin evladım!
36 yıl, 8 ay bizimle birlikteydin.
Daha 37 yaşında bile değildin Canım Evladım!
20 Ağustos’ta 37 yaşında olacaktın!
36 yıl evvel daha dün gibi hatırlıyorum Dünya’ya geldiğin günü..
Sıcak bir ağustos gününde, Göztepe hastanesinde dünyaya gözlerini açmıştın…
O gün bütün İstanbul ve Anadolu yakası benim olmuştu…
36 yıl 8 aydır bizimleydin oğlum!
Annen, Baban, Ablan ve iki de canın yeğenlerin!
Şimdi 35 gündür yoksun aramızda
Bizim tam da yaslanacağımız bir dağ,
Annenle ikimizin yaşlılıklarımızda yaslanacağımız genç çınarımızdın Canım Oğlum!
Annenle babanı görüp gözettiğin gibi, iki yeğenine de canın gibi bakıyordun Canım Evladım!
Bizi kimlere bırakıp gittin?!
Hayata gözlerini yummadan tam bir hafta önce Çayırova Kuştepe’de bizlere kendi elinle yiyecekler hazırlamadın mı?
Evladımızla son fotoğrafımız…12 Nisan 2024, Cuma, Çayırova Kuştepe
Annen ve Baban yanında, iki yeğenin yanında ne kadar mutluyduk değil mi Oğlum?
Sen büyüdüğün ve çocukluğunun geçtiği bütün mahallenin hal ve hatırını sorarken seni sabahın köründe hiç kimsecikler göremedi mi Evladım?
Rahatsız olduğunda beni çağırsaydın be Oğlum?
Hani baban senin için “Hızır” gibiydi.
Üç dört ay önce evde ateşlendiğinde üç dakikada nasıl gelmiştim ve seni hastaneye yetiştirmiştim Evladım! Sonra da acil serviste bana: “ Baba kendime geldim. Valla Hızır Aleyhisselam gibi yetiştin be Babam!” demiştin…
Bu sefer niye çağırmadın be Oğlum, Babanı?!
Gündoğmadan bir cumartesi sabahı bizi bırakıp gittin!
O gün sadece biz değil gökyüzü bile ağladı sana Canım Evladım!
Öyle bir yağmur yağdı ki hayata veda ettiğin gün…
Ertesi günü Pazar günü hava öyle bir açtı öyle günlük güneşli oldu ki.. Herkes seni uğurlamaya geldi Canım Oğlum. Sanki senin düğünün ve bayramındı! Cami avlusu insanları almadı…Büyüdüğün evimizin önüne toplandı herkes. Son kez önce uzun yıllar yaşadığın Yenikent Huzur konutları önüne geldin son olarak ve helallik aldırdın, sonra Güzeller mahallesindeki evin önüne son kez geldin Canım Evladım!
Binlerce insan seni uğurladı o gün!
Sen beni toprağa vermek var iken sıraya göre, ben seni kendi ellerimle toprağa yatırdım Canım Oğlum!
Buna yürek nasıl dayanır?
Ve şimdi Pelitli’deyiz..
Pelitli mezarlığı 1. Etap… Çamaşır Deresi Vadisine hâkim sert rüzgarın yaladığı tepede yeşil yamaçlara bakan bir yerde yatıyorsun şimdi Canım Oğlum!
Fiziken aramızdan ayrıldın belki, amma her zaman biz ölene kadar da sen hep kalbimizde var olacaksın, kalbimizde seni yaşatacağız!
inşallah dileğimiz annenle benim rüyalarıma girersin Canım Oğlum!
Çünkü seni çok ama çok özledik!
Bugün yine Canın Annenle birlikte geldik kabrin başında dualar ettik.
35 ggündür elim kaleme varamadı.
Kalem tutmaya takatim yoktu çocuğum!
bugün biraz derman geldi…
Yazayım bari dedim Pelitli’de…
Allah sana rahmet eylesin,
Mekânın Cennet olsun,
Peygamber Efendimiz ( S.A.V.)’e komşu eylesin,
Bizim cümlemize sabırlar eylesin Canım Oğlum!
Allah’a emanet ol!
26.05.2024… Pazar- PELİTLİ
