Kış mevsimini ve soğuk havaları cok sevmem. Hep üşür, cansız ve heyecansız olurum. Yaz kadınıyım ben. Güneş, kum ve deniz olan sahillerin iyot kokusu ile nefes almayı tercih ederim. Talihsizlik bu ya; doğumum bile soğuk bir mevsime denk gelmiş. Her kış, soğuk algınlığına bağlı hastalıklar da benden hiç eksik olmazdı. Ne zaman ki bu lanet virüs hayatımıza girdi, benim vücut direncim arttı. İki kış geçti, grip dahi olmuyorum. Şaşkınım, lakin sevinemiyorum. Aslnda sinir sistemimiz harabeye döndü. Ruh hallerimiz perişan. Bana dokunmayan virüs bin yaşasın diyemiyorum. Bir illet, bin kasvet getirdi ki yeryüzüne; dünya solan çiçekler bahçesine döndü.Yaprak dökümü misali önce birer birer derken, toplu katliama dönüştü bu gidişler. Savaş ve terör değil. Katil ve suçlu da yok. Ama herkes sorumlu, hatta yasaklı ve cezalı. Dünya dönüyor da; hayat durdu sanki.Ya da dünya tersine dönmeye başladı da, farkında değiliz. İnsanlık çaresiz. Bilim ve tıp şaşkın. Nasıl bir illetse artık.. Bulaştıkça yayılıyor, yayıldıkça yerleşiyor. Ama, insan da seçiyor. Kiminde tutunamıyor ve etkili olamıyor. Kimini alt edip yok ediyor. Geride kalanlar, gidenlere el sallayıp, yas tutuyor. Tedirginlik, korku, panik, keder ve hüzün gözlerden okunuyor. Hayat bizimle sanki oyun oynuyor. 52’lik deste gibi hissediyorum kendimi. İskambil kartlarından kendimi fal olarak açtım. Kendimde geleceği görmeye çalışıyorum. Hep kara kalpli papaz çıkıyor. Kırmızı kalpli vale ve kız günah çıkartıyor. Ama ben bu durumdan ne mana çıkaracağımı bilemiyorum. Çünkü ben fal olmaktan çıkmışım. Faldan da anladığım yok. Oyun da çok bilmem. Eskiden oynadığımız bir tek oyun hatırlıyorum. O da “pişti”.Onu da oynamaya gerek yok. Zaten insanlarla uzun bir süredir hep alışverişte pişti oluyoruz. Maskeli baloda gibiyiz ama, eğlenemiyoruz. Ağzında maske, göz çukurlarına keder çökmüş insanlar görmekten çok sıkıldım. Ağzı kulaklarında, gözleri ışıl ışıl insanlar görmek istiyorum. Anlaşılan o ki; aşk-meşk, para-pul, makam-mevki hepsi hikaye. Öncelik sağlık! Sağlık varsa mutluluk ta olur. Ardından hepsi sırayla gelir. Ama, ne zaman? Hayatı kaçırmadan yakalama çabamız; sonsuz. Yaşam direncimiz iki doz aşıya bağlı gibi görünse de; durum belirsiz. SAĞLICAKLA KALINIZ!
